دوره و شماره : آماده انتشار

نویسندگان : حسین اکبری* ¹

چکیده :
در این پژوهش، هدف اصلی بررسی اعتماد سازمانی در یک سازمان دولتی می‌باشد، این پژوهش به بررسی مفاهیم و پیامدهای مدیریت اعتماد سازمانی پرداخته و تأثیر آن بر رفتارها و نگرش‌های فردی و سازمانی را تحلیل می‌کند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که مدیریت اعتماد شامل سه بعد اصلی است: مدیریت اعتماد عمودی (نگرانی مدیران نسبت به مشکلات دیگران و عدم زورگویی)، مدیریت اعتماد افقی (عدم وجود ارتباطات فریبکارانه و توجه به آسایش همکاران) و مدیریت اعتماد نهادی (توجه به رفاه کارکنان و منافع جامعه). پیامدهای این مدیریت به سه دسته فردی، سازمانی و اجتماعی تقسیم می‌شوند و تأثیرات قابل توجهی بر کنش‌ها و تعاملات در محیط کار دارند. عوامل فردی و سازمانی، از جمله روحیه همکاری، عدم ادراک تبعیض و سبک رهبری، به عنوان عوامل تأثیرگذار بر مدیریت اعتماد شناسایی شده‌اند. همچنین، فرهنگ سازمانی و شرایط محیطی نیز نقش مهمی در تقویت یا تضعیف اعتماد سازمانی ایفا می‌کنند. راهبردهای پیشنهادی برای بهبود مدیریت اعتماد شامل آگاه‌سازی مدیران، آموزش سبک‌های مدیریت و توسعه مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی است. این اقدامات می‌توانند به بهبود محیط کار، ارتقای کارایی و افزایش همکاری در سازمان کمک کنند. در نهایت، پیشنهاداتی برای پژوهش‌های آینده ارائه شده است که شامل بررسی ابعاد مختلف مدیریت اعتماد سازمانی و مقایسه آن در حوزه‌های مختلف می‌باشد. این پژوهش باعث ارتقای مدیریت اعتماد سازمانی در این سازمان و ارائه راهکارهای نوآورانه و عوامل محیطی موثر می‌شود و بر روی رویکرد کیفی و بررسی جامع عوامل محیطی مؤثر تأکید دارد تا اعتماد درون سازمانی را بهبود بخشد.

کلمات کلیدی :
اعتماد سازمانی، تعاملات سازمانی، اعتماد نهادی